Pierre Kartner zag je regelmatig door de binnenstad van Breda lopen, maar mijn eerste contact met hem, was toen hij samen met zijn vrouw in mijn etalage had staan kijken en binnenstapte met een vraag over de limited edition van een Élisée pen die in de etalage lag. Hij had de pen al in Duitsland gezien en was verheugd dat ik ‘m ook had, hij kreeg de pen van zijn vrouw en zij betaalde met een cheque. Mijn opmerking was toen tegen zijn vrouw: “ Nu is uw handtekening meer waard dan die van uw echtgenoot”Daarna kwam meneer Kartner, ja, dat bleef ik tegen hem zeggen, want hij was klant, om de paar weken wat vullingen of zo kopen en vaak had hij dan een kopie cd met een nieuw nummer bij zich. Dat ruilden we dan voor die vullingen.
Bij het afscheid van Burgemeester Rutten, in 2004, kwam Rutten verkleed als Vader Abraham, het toneel op en zong, naar later bleek zong Pierre het achter het gordijn en playbackte Rutten, bij het tweede couplet kwam Pierre het toneel op en klonk de microfoon van Rutten. Een schitterend optreden.
De volgende burgemeester, Peter van der Velden speelde trompet en ik vertelde hem van dat optreden van Pierre en Rutten en ik opperde dat het best leuk zou zijn als hij iets samen zou doen met Pierre en hij vroeg me of ik Pierre goed kende en of ik dat dan wilde regelen. En ja hoor, bij de opening van de haven op 30 juni 2007, zong Pierre een liedje dat hij speciaal voor die opening geschreven had, Breda, jij blijft de mijne, ik blijf de jouwe begeleid door Peter op zijn trompet.
Ook een onvergetelijke gebeurtenis was in 2002. Vader Abraham was 40 jaar artiest en de onvergetelijke Bisschop Muskens was 40 jaar priester. Zij besloten dat samen op de Grote Markt te vieren en hadden daarvoor veel gehandicapte kinderen uitgenodigd. Een onvergetelijk gezicht hoe Vader Abraham en Bisschop Muskens gearmd hosten voorop de polonaise over de Grote Markt.
Rust zacht Pierre,
John Stubenitsky
