Vandaag is het Holocaust Remembrance Day, de dag dat we stil staan bij de gruwelijke genocide die heeft plaatsgevonden tijdens de Tweede Wereldoorlog, waarbij 6 miljoen joden zijn omgekomen. Wij vinden het belangrijk om hierbij stil te staan, op dat dit nooit meer gebeurt, op dat wij nooit vergeten. Ter gelegenheid van dit moment publiceren we een gedicht dat ons kandidaat-raadslid Ronnie Foesenek heeft geschreven, naar aanleiding van zijn bezoek aan Auschwitz.
Lopend over straat, Opgepakt en meegenomen.
‘Waarom, waarom?’ is wat je vraagt,
‘Omdat je een gele ster draagt’
Vrijheid is je afgepakt, Vrienden zijn je afgenomen.
Je huis is niet meer van jouw, Weg zijn al je dromen.
In een kamp wordt je gestopt, In een trein gepropt.
Hitte, stank, donker en weinig lucht, De trein dendert stug door.
Na dagen stopt de trein, De deuren gaan open.
Honden blaffen vals, Vele geweren op je gericht.
Daar sta je dan, Op een onbekend perron.
Mannen en vrouwen gescheiden Kinderen verdwenen in het niets.
Je loopt naar het onbekende, onder dwang in een lange stoet.
In een kleedruimte beland je, Commanderen is wat men doet.
Zwetend van angst, Niet wetend wat er gaat gebeuren.
Een kaal geschoren hoofd, En weg zijn al je kleren.
In een doucheruimte kom je aan, Benauwd en bedrukt.
Sommige mensen zijn angstig, Anderen dan weer opgelucht.
Je armen gevouwen om je lichaam, Je zucht nog een laatste keer.
Het is doodstil in de ruimte, Alleen angst is wat je hoort.
De kranen gaan open… Een leven geleefd, Een leven zo mooi.
Je verdwijnt in de oven, De rook verdwijnt in het niets.
Je bent vergeten en uitgewist,
Alsof je nooit hebt bestaan Maar het is ze niet gelukt,
Want vergeten doen we jullie nooit.
Ronnie Foesenek Bezoek Auschwitz 2015
