Graag neem ik u mee in het debat over het bestuursakkoord 2022-2026. Het debat van ambities, wisselbokalen, anti-roest spray, het woordje intrinsiek, over part-time wethouders en idealen tot aan de voordeur. Afgelopen donderdagavond was het dan zover. Precies half zeven ’s avonds. Het langverwachte debat over het bestuursakkoord wat onlangs door het aanstaande college was gepresenteerd. Hét fundament waar de toekomst van Breda op zal worden gebouwd. Hét verhaal van onze stad voor de komende vier jaar zou met dit boek beginnen. Een verhaal wat ons zal vertellen hoe we de grote uitdagingen in onze stad zullen aanpakken. “Dichtbij doen, samen sterk vooruit.” Een veelbelovende titel die een actieve, betrokken en voortvarende lading met zich meebrengt, en dus ook hoge verwachtingen. Helaas zagen wij die onvoldoende terug in het akkoord en hebben wij bij de vaststelling hiervan dan ook tegengestemd.
Alvorens ik zal reflecteren op het akkoord gebied de eerlijkheid mij te zeggen dat het voor de coalitiepartijen zeker geen makkelijke opgave was om dit akkoord te realiseren. Zeker niet met deze vier partijen die je niet zo snel in een coalitie zou zien. Een bizarre combinatie die heeft geleid tot soms bizarre keuzes. Keuzes waar ongetwijfeld lang en fel over onderhandeld is. Dit resultaat is hoe dan ook een compliment waard.
We zagen namelijk ambities. Heel veel ambities. Veel mooie initiatieven en plannen die er écht toe doen en écht goed zijn voor de stad. Op het gebied van onze woonopgave, onze veiligheid, onze mobiliteit, onze lokale economie, onze ondernemers onze historie, onze inwoners en onze toekomst. Wat we niet zagen was een solide invulling van deze ambities die realistisch, haalbaar en goed onderbouwd waren. We zagen geen tot weinig beloften of toezeggingen voor de toekomst. We zagen geen plan hoe we het vertrouwen van u als kiezer weer terugkrijgen. We zagen wél 7 wethouders, die het werk gaan doen wat het vorige college met 6 wethouders deed. We zagen wél heel veel “proberen”, “werken aan”, “kijken naar” en “het gesprek aangaan”. Ik had gehoopt op een voortvarender, actiever en realistischer akkoord.
In de eerste termijn kregen alle partijen de gelegenheid om te reflecteren op het bestuursakkoord, waarbij de coalitiepartijen de oppositie voorging. De coalitiepartijen wisten met veel bravoure hun trotse gevoel over het akkoord uit een te zetten. De oppositie was echter niet zo positief maar vooral erg kritisch. En dat is natuurlijk geen verrassing, maar volkomen terecht. Hieronder mijn bijdrage in de eerste termijn.
Voorzitter,
Voor ons ligt het bestuursakkoord 2022-2026. Dichtbij doen, samen sterk vooruit. Een akkoord waarbij ik echt mijn uiterste best heb gedaan dit in de geest te lezen wat LPF zou doen als wij voor dezelfde uitdagingen zouden staan en samen met 3 andere partijen een akkoord voor de komende vier jaar zouden moeten smeden. Een flinke opgave gezien de idealen en ambities dermate ver uiteenlopen waarbij je recht wil doen aan de verkiezingsuitslag, een solide stadsbestuur wenst te realiseren en als partij ook niet te veel compromissen wil sluiten aan je eigen politieke visie en doelstellingen.
Een goede prestatie wat er in een betrekkelijk kort tijdsbestek is gerealiseerd waar ongetwijfeld veel uren en mankracht is in gaan zitten. Inhoudelijk zien wij ook zeker goede elementen met name op het gebied van veiligheid, economie en Bredase historie en cultuur die wij zeker waarderen. Tot zover het goede nieuws.
LPF heeft tijdens de coalitiegesprekken zoals alle oppositiepartijen aan mogen geven welke punten of thema’s zij graag terug zouden willen zien in het akkoord. Helaas hebben we van die punten niets terug kunnen herkennen. Tenminste, niet concreet. Er zijn hier en daar wat abstracte blinde vlekken te zien die eventueel vanuit een bepaalde invalshoek in een gewenste situatie bij een bepaalde interpretatie van de inhoud in lijn ligt met de aangedragen punten. Over meepraten is helaas nooit echt sprake geweest, maar die hoop had ik dan ook zeker niet.
Al lezende in dit akkoord kwam ik er echter toch achter dat het akkoord meer een samenlevingscontract lijkt te zijn met als doel “zo blijven we bij elkaar voor de kinderen” en kunnen we de komende vier jaar zonder al te veel scheurtjes overleven.
Al lezende in dit akkoord kwam ik er echter toch achter dat het akkoord meer een samenlevingscontract lijkt te zijn met als doel “zo blijven we bij elkaar voor de kinderen” en kunnen we de komende vier jaar zonder al te veel scheurtjes overleven. Iedereen krijgt een stukje van de taart en we dobberen vier jaar voort. Het akkoord schiet volgens ons aanzienlijk tekort in daadkracht, grip, planmatigheid en in visie.
Graag wil ik hier een aantal elementen hieruit toelichten ter verduidelijking.
Zo zien we bij wonen dat de plannen zijn voorzien van weliswaar mooie ambities zoals ook tijdens deze raadsperiode weer 6000 prachtige woningen te realiseren, maar helaas ook veel holle abstracte leuzen zoals “We gaan in gesprek met onze corporaties”, “we gaan stevig het gesprek aan met de markt”, “we gaan werken aan” en “we gaan kijken naar”. Ik had van dichtbij “doen” meer toezeggingen en beloften verwacht zodat de bestaanszekerheid van onze inwoners wordt gewaarborgd.
Wat dat betreft zien we ook hier mooie ambities voor de komende vier jaar. Inzake bestaanszekerheid en kansengelijkheid leze we de goede dingen die er écht toe doen. Maar helaas ook hier veel abstractheid in de bewoording die weinig concreet uiteenzet. Ook hier gaan we weer heel veel kijken, werken en gesprekken voeren.
Ook mis ik de nodige effectiviteit. Bijvoorbeeld aandacht voor kansengelijkheid voor vrouwen waardoor zij gelijke kansen en de vrijheid krijgen maar geen aandacht voor een solide vrouwenopvang.
Gelet op economie inzake ondernemen zien we goede dingen zoals verlaging precariobelasting, herleving bestaande werklocaties, en versterking van het vestigingsklimaat van Breda Mooie doelstellingen die goed zijn voor de stad.
Stedenbanden kunnen een goede impuls geven aan de lokale economie en het vestigingsklimaat van de stad. Ook zegt een stedenband wie je wil zijn als Breda, wat zijn onze normen en waarden? Wat maakt Breda sterk? In dat geval wil je natuurlijk dat de zusterstad dezelfde waarden en normen hanteert om “samen sterk vooruit” te kunnen. Een stedenband met een stad als Yangzhou, in een land waar mensenrechten er niet zo toe lijken te doen, staat dan ook haaks op wie wij als Breda willen zijn. Het beëindigen van deze relatie lijkt ons dan evident en een goed startpunt voor de toekomst. Daarom dienen wij hiervoor een amendement zodat dit in het akkoord kan worden toegevoegd.
Tot slot een blik op onze gezondheid en sport, onze maatschappelijke ondersteuning en onze jeugdzorg. Binnen jeugdzorg lees ik helaas alleen maar organisatorische plannen en wordt er met geen woord gerept over de aanpak op het gebied van misstanden in de jeugdzorg, juist deze kinderen verdienen uw aandacht. Ook zien we op het gebied van sport dat er voor het gemak wordt aangenomen dat alle combinatiefunctionarissen zoals dat heet lesbevoegd zijn en we zo een mooie besparing van 1.7 miljoen kunnen realiseren door ze allemaal in te zetten. Ook op het gebied van onze mantelzorgers zijn we blij te lezen dat er 50.000 euro per jaar wordt uitgetrokken om onze mantelzorgers aandacht te geven. Met 55.000 mantelzorgers in Breda is dat toch zeker 91 cent per jaar. Dat moet toch een goed gevoel geven.
Dit, beste mensen is gelijk de rode draad in het akkoord wat mij tegen de borst stuit. De financiën die in het akkoord benoemd zijn kan ik niet per definitie realistisch en haalbaar achten. Bij de vele ambities die dit college heeft, en nogmaals, er is niets mis met ambitie. Maar de invulling hiervan, het voorspellend vermogen en de visie naar de toekomst baren mij grote zorgen. Wij vragen ons dan ook af in welke mate concern control betrokken is geweest bij de onderbouwing van de financiën.
Ik waardeer de ambities, het gaat om ons Breda. Waar ons hart van vol is, maar laten we wel ook ons hoofd gebruiken.
Dankuwel.
Moties en amendementen
LPF Breda was zeker niet de enige partij die een wijzigingsvoorstel indiende. Er werd vanuit de oppositie een aantal hele goede moties en amendementen ingediend door SP, D66 en Partij voor de Dieren. Goede moties die wij dan ook van harte hebben gesteund.
In de tweede termijn werd door zowel coalitie en oppositie een stemverklaring afgegeven. Als aanpassing op het bestuursakkoord hebben wij een amendement ingediend om de stedenband te beëindigen. We hadden erg goede hoop dat ons amendement het zou halen. Zeker omdat Groen Links zo lang al had gestreden, onderzoeken heeft gedaan en in de media haar wens om deze stedenband te beëindigen heeft verkondigd. Helaas lag dat nu ineens toch anders.
Het voelt onjuist. Stoppen uw idealen bij een coalitieakkoord?
Onder het mom van “afspraak is afspraak” stemde deze partij tegen bleek uit de stemverklaring van Thom Dijkstra. Dit tot grote verbazing van velen, waaronder ook Joek van Pul (Fractievoorzitter D66). Dit was namelijk een uitgelezen kans om binnen te halen waar ze zo lang voor gestreden hebben. Een kans om te staan voor de waarden en normen die wij als Breda zo belangrijk vinden. Dit had hét moment kunnen zijn richting de stad, de inwoners en onszelf. Ik kon niet geloven wat ik hoorde en wilde dan toch echt graag weten of de idealen van Groen Links stoppen bij een coalitieakkoord. Hoe ver gaan de principes? Waar staat u nu precies voor? Het amendement heeft het ondanks de diverse partijen die ons amendement steunden, wat wij overigens enorm waarderen, helaas niet gehaald.
Toekomstbeeld
Het bestuursakkoord is inmiddels een feit en door de raad aangenomen. Dit zal dus de basis vormen voor de komende jaren. Jaren met grote uitdagingen en waar het nu naar uitziet vele valkuilen en risico’s. Dit betekent vanzelfsprekend dat u kunt rekenen op een LPF Breda die alert en kritisch zal zijn en blijven zoals u dat van ons gewend bent. Wij zullen uw belangen blijven vertegenwoordigen, zodat u gehoord wordt. Ons geluid in de raad is uw stem. Wij zijn klaar om voor u daadkrachtig, kritisch doch rechtvaardig aan de slag te gaan!
Met hartelijke groet,
