In BN/DeStem van 5 april werd er voor de zoveelste keer over bericht: 28 mega windturbines bij de Galderse meren langs de A16.
De bewoners van Overa hebben er jarenlang tegen geprotesteerd en geprocedeerd, maar zoals meestal blijkt burgerinspraak niet meer dan een rituele dans die de Overheid met tegenzin verplicht doet: de uitkomst al bekend.
Één turbine komt op een plaats wat eerst een broedgebied voor vogels was en ‘verboden toegang’ gold, direct naast de kleine plas van de Galderse Meren (aan deze kant van de snelweg A58, wat ook wel een homo ontmoetingsplek was).
Het barst van de diverse vogelsoorten rond de Galderse Meren, en weten wat er van vogels gemaakt wordt door windturbines: gehakt.
Er worden in het kader van de energietransitie toch hele vreemde keuzes gemaakt.
Wij vinden windturbines helemaal niet duurzaam.
De fundering is een grote betonnen piramide met een oppervlakte van 1000 m² die tien meter de grond in gaat en als de windturbine na 10 jaar niet meer rendabel is blijft die betonnen puist achter (te duur om te saneren). De wieken zijn van polyester (van Aardolie!) en glasvezel gemaakt, de hele constructie is van aluminium en staal – die weer geproduceerd zijn met een steenkool oven.
Het cement en de onderdelen worden met dieselschepen en dieselvrachtwagens naar de locatie vervoerd.
Om het risico op kortsluiting te verkleinen wordt Zwavelhexafluoride, kortweg SF6 in het schakelstation gebruikt dat als broeikasgas vele malen schadelijker is dan CO₂, wat weg kan lekken bij het ontmantelen van de turbine. Bovendien blijken mega windturbines pas echt rendabel vanaf windkracht 7, en als er meer wind staat worden ze uitgezet.
Uiteindelijk wordt er geen financieel rendement gehaald.
Rob Rijnders – LPF Breda
